Αποχαιρετώντας το δημοτικό σχολείο (από τη Χριστίνα, μαθήτρια του 21ου Δημοτικού Σχολείου Ιωαννίνων)
Όπως πάντα έτσι και τώρα η ώρα του αποχαιρετισμού είναι δύσκολη. Πρέπει να αποχωριστούμε το σχολείο και τους φίλους μας που ζήσαμε μαζί τους τόσα πολλά .Οι μνήμες μας από το σχολείο αυτό δε θα σβηστούν, αφού θα μπορούμε να τις ζωντανεύουμε στο μυαλό μας.
Μια καινούρια αρχή ξεκινά για μας, μεγαλώνουμε και πολλά πράγματα μέσα μας και γύρω μας αλλάζουν. Πρέπει να σκεφτούμε τις επιλογές μας σε πολλά θέματα. Η ζωή γύρω κυλά με γρήγορους ρυθμούς και εμείς θα ζούμε την κάθε στιγμή με ξεχωριστά συναισθήματα. Χαρά, ενθουσιασμός, αλλά και φόβος, αγωνία, θα κυριαρχεί. Τη μια το φως του ήλιου θα μας κάνει να είμαστε αισιόδοξοι και την άλλη το μαύρο σκοτάδι θα μας βυθίζει, αφού το μέλλον μας είναι αβέβαιο εξαιτίας των δύσκολων καιρών που βιώνει η χώρα μας.
Θα πρέπει όμως να σκεφτόμαστε ότι μεγαλώνουμε και θα πρέπει να είμαστε ευτυχισμένοι με αυτά που ζήσαμε και θα ζήσουμε. Το δημοτικό μας σχολείο μας έδωσε τις βάσεις για το μέλλον μας και για τον κόσμο που θέλουμε να αλλάξουμε.
Τώρα, στο γυμνάσιο, θέλουμε να δείξουμε τι αξίζουμε και πραγματικά όλα τα παιδιά αξίζουν πολλά. Αφού χτίστηκε σιγά σιγά, λιθαράκι το λιθαράκι η προσωπικότητά μας και εφοδιαστήκαμε με γνώσεις, τώρα στο γυμνάσιο καλούμαστε να τις εμπλουτίσουμε και να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας.
Ευχαριστούμε τους δασκάλους μας για τις γνώσεις που μας χάρισαν απλόχερα και την προσπάθειά τους να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Να είναι σίγουροι ότι θα τους έχουμε πάντοτε στο μυαλό και στην καρδιά μας.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!!!!!
